Fäi-Jaken berättar om den gången när han som tolvåring fick vara skollärare:
Ja, när da klucku blai nei, att skolu skudd gynnes, så putt skollärarfräui hud in iginum duri u frågd: ”Jär Kopre Jaken ei skolu?” Da kraup ja in bakum svart tavlu u gåimd mi, u de andre sårkar di tigd u greinede, men peikar di sägd att ja var ei skolu.
Ja u så var de da hälsninggar fran skollärarn att ja skudd svar för skolu för Mårtnsen var sjaukar. Ja u så matt ja da ihop me de: fyst gär böin u så håir all läxar sen. De var fyst leksjon’n. U dann var stavningg u rainläsningg… Ja, ja ska säg att de var en årningg ei skolu da. Helst di störste, di gärd rakt som di vidde, men di sma di löided änd någe …